Рубрика: Bolalar uchun she’rlar

Koʼrdingmi, bola paqir,
Senga aytgandim, axir!
Soyabonni olgin deb,
Xaltamizga solgin deb,

Sovun koʼpiklari — uchar xavoda,
Tezroq tarqaladi — essa shaboda.
Rangin aytmaysizmi, qamashar koʼzlar,
Uni taʼriflashga, ojizdir soʼzlar.

Nabiram qiziq juda.
Soʼrab qolar goxida:
-«Kattalar bizga oʼxshab,
Nega yigʼlamas qaqshab?».

Jajji Farxod otasiga qarabdi,
Soʼng xursinib, undan asta soʼrabdi:
-«Xar kun menga kechki payt ertak aytib,
Uxlatasiz, axir bu — qanday tartib?

«Bogʼchaga» desa Botir,
Koʼzlarida xavotir.
Goʼyo bogʼchada uni,
Tishin qayrab, xar kuni,

«2» , «3» lar unga «ulfat»dir,
Dars tayyorlash, «katta kulfat»dir.
Doskada u tili yoʼq soqov,
Mexnatda xam ishyoqmas, yalqov.

Norni bosib xayajon,
Dedi: — «Аya. ayajon,
Gurillatib olovni,
Damlab qoʼydim palovni.

Tandir oldida,
Yengcha turardi.
Oʼsha atrofda,
Qargʼa yurardi.

Eshitardim kamalak soʼzin,
Koʼrmagandim «yaqinroq» oʼzin.
Yomgʼir quydi bir kuni rosa,
Yogʼa-yogʼa tinganda esa,

Dars oʼtar oʼqituvchi,
Tinglamas faqat Yoʼlchi.
Xayoli uchib yurar,
Xar tomon koʼchib yurar.