УНИВЕРСАЛЬНЫЙ РАЗВЛЕКАТЕЛЬНЫЙ & ИНФОРМАЦИОННЫЙ & ЛИТЕРАТУРНЫЙ & НОВОСТНОЙ ПОРТАЛ
«Poyushiye gitari» Vokal-cholgʼu ansambli 1966 yilda tashkil topgan boʼlib, xozirgi kunda xam oʼz ijodiy faoliyatini tarkibiy oʼzgarishlar bilan davom etdirmoqda…
Читать далее
Nabiram soʼradi: «Аytingchi bobo,
Nega kuz kelmaydi, baxordan burun?
Sovchi keldi, yaxshi niyatda,
Birdan kirib borish uyat-da,
Shuning uchun, oʼylab sovchilar,
Qoʼshnisidan soʼrab koʼrdilar,
Ikki maymun asfaltda,
Toblanardi oftobda:
-«Turibmiz — asfalt yoʼlda,
Transport oʼtar bunda.
Ikki zebra qizitishib suxbatni,
Soʼzlardilar sira bermay navbatni:
-«Eshitdingmi doʼstim, yangilik bugun,
Suvaysh kanalida, bir kema degin….
Elak uchun chiqsa ayollar,
Doim elak, baloga qolar.
…Nega endi aybdor elak,
Аxir elak — roʼzgʼorga kerak.
Yomgʼir yogʼdi ezilib,
Bulutlardan uzilib,
Tarnovlardan choʼzilib,
«Pufakchalar» tizilib!
Yigʼlar qizcha, qattiq chinqirib,
Qoʼlchasida — qilib ishora.
Yoʼlovchilar toʼxtashar, koʼrib,
Yupatsalar — toʼxtasa zora.
Ikki ayol — maxallaning boshida,
«Suxbatlashar» — qoʼli «gʼiybat toshi»da.
Bari gaplar befoyda-yu, bemaʼni,
Shu ikkisi — ishdan qoʼyar xammani.
-«Qaerda tibbiyot — yuksak choʼqqida?»,
-«Oʼylab xam koʼrmabmiz, shular xaqida!».
-«Men oʼylab koʼrganman, javobim tayyor».
-«Internet-yordamching, yashirma ayyor!».
Nabiram bir kuni, tashladi savol,
-«Nega archa koʼm-koʼk, chinor esa yoʼq?».
Oʼylantirib qoʼydi, bu savol xiyol,
Qoldirib boʼlmaydi, savolni quruq.
-«Dugonajon, xoʼsh otlanding qaerga?»,
-«Uchrashuvga, kutmoqdadir yigitim!».
-«Voy,shoʼrginam, oʼrab gapir qogʼozga,
Sevgilim deb aytsang boʼlmasmi, axir?».
Bir tanishim nogox tashladi savol:
-«Uylanaymi yo oʼylanaymi avval?».
Yonimdagi «dono»lar esa darxol,
Javoblarin boshladilar galma-gal:
-«Doʼstim mening — bitta shaxsiy sirim bor,
Lekin uni — yaxshi saqlamoq darkor».
-«Bizda, yaxshi saqlaydigan siringiz,
Siringizni, unda tezroq beringiz!
Xayotimni kinotasmaday, Oʼn yil ortga qaytara olsam. Seni toza baxor bogʼiday, Sodda qizga aylantirolsam. NАQORАT: Malla rangli qumli qirgʼoqda, Zimdan
Читать далее
Dugonalar, qaranglar.
Qanday ajoyib ranglar.
Gulzor oʼziga chorlar,
Koʼngilda yoʼq gʼuborlar.
Xoxlagancha ol terib,
Lekin gulzorni koʼrib,
Tushlarimda seni xar tunda,
Doim koʼrib, doim sezaman,
Borligingni qalbga chizaman.
Garchi olislarda boʼlsangda,
Toʼsiqlarni oʼtasan yengib,
Xarorating qalbimga singib.
Bir rassom yashab o‘tgan.
Uyida to‘la surat,
Aktrisani sevarkan
Gulni sevuvchi g‘oyat,
Imkonsizni imkoni bor, aniq bilaman,
Birdan esdan og‘ib, nogox sevib qolaman.
Seni topay. asiram bo‘l, kechayu-kunduz,
Aniq bilaman — imkonli, barcha imkonsiz.
Bolaligim, bolaligim, qochmagin,
Bolaligim, bolaligim, shoshmagin.
Men sen bilan, xali o‘ynab — to‘ymadim,
Bolaligim, bolaligim, to‘xta — jim.
Tanishlarga baʼzan, qilsam qoʼngʼiroq,
«Raqam oʼchirilgan» — boʼladi biroq.
…Unda nega kerak, bizga telefon?,
Аxir, u mushkulni — qilmasmi oson?.
Farzandlar kelajagin,
Tashvishida goxida,
Suxbat qurar er-xotin,
Dasturxon atrofida.
Oʼlkamizga kuz kelib,
Daraxt barglari xorgʼin.
Quyosh xam gox berkinib,
Gox koʼrsatar borligʼin.
Koʼchadan Shodi piyon,
Kelar uyi tomonga.
Gandiraklab xar tomon,
Lek oʼxshamas yomonga.
Mexnatdan kelsa boylik,
Turmush boʼlar chiroylik.
Yashaymiz toʼkin-sochin,
Аytganlarim bari chin!
Quyon oʼrmon chetida,
Dissertatsiya yoqlardi.
Qolgan xayvonlar unga,
Xavas bilan boqardi.
Sevgi oʼzi puch narsa,
Sevgi asli xech narsa.
Yalmogʼiz kampir (Yaga),
Selfi qilib xusnini,
Joʼnatibdi Kashsheyga,
Koʼz-koʼz qilib oʼzini.
Dunyoda bor qiziq bir narsa,
Аsli bunday olib qarasa,
Choʼkayotgan chogʼi xam inson.
Tushkunlikka tushmas xech qachon.
Tunov kuni bir doʼstim — dono,
Gap gapirdi — juda sermaʼno,
Savol tushdi: -«Nimaga inson,
Аksirganda — deyishar shu on:
Shoʼx shumtaka bolaga,
Savol berdilar kulib:
-«Etganingda voyaga,
Yetishasan kim boʼlib?».
Unda-bunda qorning «qoldigʼi»,
Sal-pal erib, qiladi «yigʼi».
Qordan xalos boʼlgan daraxtlar,
Birin-ketin — qaddini rostlar.
-«Jiyan, qalay tinchmisan?,
Buncha boʼlmasang xursand!
Yoʼl olding qayga shu payt,
Bemaxalda yurma, qayt!».
Qoʼngʼiz desa, bolasini «oppogʼim»,
Tipratikon deyar ekan «yumshogʼim».
Oʼsha «oppoq», «yumshoq» yetib voyaga,
Keyin oʼksib, urmang boshni qoyaga!
Xayot qiziq insonlar,
Tugʼilib, oʼzi yigʼlar.
Xayotni tark etsalar,
Koʼz yosh toʼkar boshqalar!
Koʼz, quloq, til — uchchovlon,
Bir tanada joylashib,
Inkor qilar bir-birin,
Qolishadi tortishib!
Koʼrdingmi, bola paqir,
Senga aytgandim, axir!
Soyabonni olgin deb,
Xaltamizga solgin deb,
Jajji qoʼllarini bolakay,
Qoʼyib birdan, kattakon qoʼlga,
Ota kaftin, chim-chilab atay,
Soʼngra uni, tutdi savolga:
Bemor kim u?… — savol soʼradim,
Soʼngra, bemor tomon qaradim.
U yotardi, shiftni kuzatib,
Bemalolday, oyoq uzatib.
