«Muammolari…» (Xazil sheʼrlar — prikollar)
-«Qaerda tibbiyot — yuksak choʼqqida?»,
-«Oʼylab xam koʼrmabmiz, shular xaqida!».
-«Men oʼylab koʼrganman, javobim tayyor».
-«Internet-yordamching, yashirma ayyor!».
УНИВЕРСАЛЬНЫЙ РАЗВЛЕКАТЕЛЬНЫЙ & ИНФОРМАЦИОННЫЙ & ЛИТЕРАТУРНЫЙ & НОВОСТНОЙ ПОРТАЛ
-«Qaerda tibbiyot — yuksak choʼqqida?»,
-«Oʼylab xam koʼrmabmiz, shular xaqida!».
-«Men oʼylab koʼrganman, javobim tayyor».
-«Internet-yordamching, yashirma ayyor!».
Nabiram bir kuni, tashladi savol,
-«Nega archa koʼm-koʼk, chinor esa yoʼq?».
Oʼylantirib qoʼydi, bu savol xiyol,
Qoldirib boʼlmaydi, savolni quruq.
-«Dugonajon, xoʼsh otlanding qaerga?»,
-«Uchrashuvga, kutmoqdadir yigitim!».
-«Voy,shoʼrginam, oʼrab gapir qogʼozga,
Sevgilim deb aytsang boʼlmasmi, axir?».
Bir tanishim nogox tashladi savol:
-«Uylanaymi yo oʼylanaymi avval?».
Yonimdagi «dono»lar esa darxol,
Javoblarin boshladilar galma-gal:
-«Doʼstim mening — bitta shaxsiy sirim bor,
Lekin uni — yaxshi saqlamoq darkor».
-«Bizda, yaxshi saqlaydigan siringiz,
Siringizni, unda tezroq beringiz!
Xayotimni kinotasmaday, Oʼn yil ortga qaytara olsam. Seni toza baxor bogʼiday, Sodda qizga aylantirolsam. NАQORАT: Malla rangli qumli qirgʼoqda, Zimdan
Читать далееDugonalar, qaranglar.
Qanday ajoyib ranglar.
Gulzor oʼziga chorlar,
Koʼngilda yoʼq gʼuborlar.
Xoxlagancha ol terib,
Lekin gulzorni koʼrib,
Tushlarimda seni xar tunda,
Doim koʼrib, doim sezaman,
Borligingni qalbga chizaman.
Garchi olislarda boʼlsangda,
Toʼsiqlarni oʼtasan yengib,
Xarorating qalbimga singib.
Bir rassom yashab o‘tgan.
Uyida to‘la surat,
Aktrisani sevarkan
Gulni sevuvchi g‘oyat,
Imkonsizni imkoni bor, aniq bilaman,
Birdan esdan og‘ib, nogox sevib qolaman.
Seni topay. asiram bo‘l, kechayu-kunduz,
Aniq bilaman — imkonli, barcha imkonsiz.
Bolaligim, bolaligim, qochmagin,
Bolaligim, bolaligim, shoshmagin.
Men sen bilan, xali o‘ynab — to‘ymadim,
Bolaligim, bolaligim, to‘xta — jim.
Tanishlarga baʼzan, qilsam qoʼngʼiroq,
«Raqam oʼchirilgan» — boʼladi biroq.
…Unda nega kerak, bizga telefon?,
Аxir, u mushkulni — qilmasmi oson?.
Farzandlar kelajagin,
Tashvishida goxida,
Suxbat qurar er-xotin,
Dasturxon atrofida.
Oʼlkamizga kuz kelib,
Daraxt barglari xorgʼin.
Quyosh xam gox berkinib,
Gox koʼrsatar borligʼin.
Koʼchadan Shodi piyon,
Kelar uyi tomonga.
Gandiraklab xar tomon,
Lek oʼxshamas yomonga.
Mexnatdan kelsa boylik,
Turmush boʼlar chiroylik.
Yashaymiz toʼkin-sochin,
Аytganlarim bari chin!
Quyon oʼrmon chetida,
Dissertatsiya yoqlardi.
Qolgan xayvonlar unga,
Xavas bilan boqardi.
Sevgi oʼzi puch narsa,
Sevgi asli xech narsa.
Yalmogʼiz kampir (Yaga),
Selfi qilib xusnini,
Joʼnatibdi Kashsheyga,
Koʼz-koʼz qilib oʼzini.
Dunyoda bor qiziq bir narsa,
Аsli bunday olib qarasa,
Choʼkayotgan chogʼi xam inson.
Tushkunlikka tushmas xech qachon.
Tunov kuni bir doʼstim — dono,
Gap gapirdi — juda sermaʼno,
Savol tushdi: -«Nimaga inson,
Аksirganda — deyishar shu on:
Shoʼx shumtaka bolaga,
Savol berdilar kulib:
-«Etganingda voyaga,
Yetishasan kim boʼlib?».
Unda-bunda qorning «qoldigʼi»,
Sal-pal erib, qiladi «yigʼi».
Qordan xalos boʼlgan daraxtlar,
Birin-ketin — qaddini rostlar.
-«Jiyan, qalay tinchmisan?,
Buncha boʼlmasang xursand!
Yoʼl olding qayga shu payt,
Bemaxalda yurma, qayt!».
Qoʼngʼiz desa, bolasini «oppogʼim»,
Tipratikon deyar ekan «yumshogʼim».
Oʼsha «oppoq», «yumshoq» yetib voyaga,
Keyin oʼksib, urmang boshni qoyaga!
Xayot qiziq insonlar,
Tugʼilib, oʼzi yigʼlar.
Xayotni tark etsalar,
Koʼz yosh toʼkar boshqalar!
Koʼz, quloq, til — uchchovlon,
Bir tanada joylashib,
Inkor qilar bir-birin,
Qolishadi tortishib!
Koʼrdingmi, bola paqir,
Senga aytgandim, axir!
Soyabonni olgin deb,
Xaltamizga solgin deb,
Jajji qoʼllarini bolakay,
Qoʼyib birdan, kattakon qoʼlga,
Ota kaftin, chim-chilab atay,
Soʼngra uni, tutdi savolga:
Bemor kim u?… — savol soʼradim,
Soʼngra, bemor tomon qaradim.
U yotardi, shiftni kuzatib,
Bemalolday, oyoq uzatib.
Osmon uzra — uchaman asta,
Shaxar yotar — yastanib pastda.
«Tashvishlar»dan ancha yiroqman,
Begʼamlikka ancha mushtoqman.
-«Qani aytchi malikam,
Oʼychan turibsan, nega?
Senga qoʼyurman yelkam,
Ne muammo, ayt menga!
Ozib-yozib chiqdim baliq oviga,
Ovning gashti tortar axir domiga.
Chuvalchangni xoʼrak qilib, qaqshatib,
Uloqtirdim, qarmogʼimni oʼxshatib.
«Itni bolasi» deb. soʼkishdi bugun,
Borliq «obroʼyim»ni toʼkishdi bugun.
(Xa, kulmang, itda xam — obroʼ boʼladi,
«Oxirgi kulganga — omad kuladi!».)
Sovun koʼpiklari — uchar xavoda,
Tezroq tarqaladi — essa shaboda.
Rangin aytmaysizmi, qamashar koʼzlar,
Uni taʼriflashga, ojizdir soʼzlar.
Oq ot mingan Shaxzoda,
Kelishingni kutgandim.
Bilardim, u uzoqda,
Unga sheʼr xam bitgandim.
Xamma sevar asalni,
Davolaydi kasalni.
Osonmas uni yigʼmoq,
-«Kim yigʼar?» — «Menda — axmoq!».
Bulbuligoʼyo nima,
Qushmikan — afsonaviy?
Bilmasang, qoʼy, indama,
Bu, bir sir — oilaviy.
Bir tovuqqa xam don, xamda suv kerak,
Koʼtararmi shuncha — tashvishni yurak?