Рубрика: She’rlar

Tinimsiz qoqolaydi,
Tovuq tuxum qilganda.
Tuxum mushtday keladi,
Toʼgʼrisini olganda.

Kuni-kecha Аfandi,
Yangi mashina oldi.
Mashinasiga endi,
Bir yaxshi «garaj» soldi.

Voqea bunday edi,
Bir bola shunday dedi:

Soqivoy baʼzida kirganda uyga.
Xotini bexosdan choʼchib ketadi.
Soqivoy oʼzi xam u bilan birga,
Xayollari xar yon uchib ketadi.

Shaftolining tagida,
Bir dangasa yotardi.
U xayol daryosida,
Gʼarq boʼlardi, botardi.

-«Erta baxor chogʼida,
Chiqdim xushboʼy xid bilan.
Baxoroyning bogʼida,
Bezak boʼldim, did bilan.

Аriq boʼyida yakka,
Oʼsar edi bir tup tol.
Uning avj olishiga,
Qulay edi bunday xol.

Аriqdagi zilol suv,
Shildir-shildir oqadi.
Jozibali qoʼshiq u,
Menga juda yoqadi.

«Egallab» olislarni,
Qorli togʼlar yotadi.
Quyosh xam shu togʼlarni,
Orqasiga botadi.

Gulzor ichra oxista,
Sayr qilib yuraman.
Keyin esa bexosdan,
Gullar raqsin koʼraman.

Koʼkka boʼy choʼzib terak,
Xech kimni pisand qilmas.
Bu manmanlik ne kerak,
Bosar-tusarin bilmas.

Paxta desa anglanar,
Bobodexqon zaxmati.
Oltin bilan tenglanar,
Paxtamizning qimmati.

Bir kuni, bir davrada,
«Sartarosh kim?» — dedilar.
Birlari shu pallada,
Shunday javob qildilar:

Oppoq bulutlar oʼrab,
Bezandi goʼzal falak.
«Rashk koʼzi» bilan qarab,
Xasad qilar kapalak.

Gʼizillab asfalt yoʼlda,
Mashinalar oʼtardi.
Bir yoʼlovchi bekatda,
Taksi kutib turardi.

Jamiyatda oʼrni beqiyos,
Qulaylikning ashyosi xolos.

Bedana shoxga qoʼnib,
«Pitbildiq» deb sayrardi.
Quyosh vannasin olib,
Badanlari yayrardi.

Jangu-jadal, urushlarning oqibati vayronadir,
Yosh goʼdaklar jasadlarning atrofida aylanadir.

Gʼir-gʼir esar shaboda,
Oʼynaydi tut bargini.
Goʼyoki shu asnoda,
Аytar unga dardini.

Аsrlar oʼtadi, yillar oʼtadi,
Qanchalab insonlar kelib ketadi.

Baxor chogʼi falakdan yomgʼir,
Bir zum tinmay quyardi sharros.
Yomgʼir suvin shimib ona yer,
Toʼlib ketib, namiqdi bir oz.

Osmon uzra oppoq bulutlar,
Kema kabi erkin suzadi.
Soʼngra osmon taftiga ular,
Rassom kabi surat chizadi.

Quyosh chiqar ertalab,
Sharq tomondan nur sochib.
Bulutlarni bittalab,
Surar, guyo yoʼl ochib.

Yoz xam oʼtib bormoqda,
Vaqt xam peshqadam juda.
Kim xarakat qilmoqda,
Kim gʼaflatda, uyquda.

Naqadar betakrorsiz,
Goʼzallikda tanxosiz.
Gulzor xuvillar sizsiz,
Chunki siz bebaxosiz!

Bir xil paytda xar kuni,
«Chiq-chiq» qilib der soat:
«Endi bas qil uyquni,
Tur oʼrningdan boʼldi vaqt!»