Рубрика: Umumiy she’rlar

Sovchi keldi, yaxshi niyatda,
Birdan kirib borish uyat-da,
Shuning uchun, oʼylab sovchilar,
Qoʼshnisidan soʼrab koʼrdilar,

Yomgʼir yogʼdi ezilib,
Bulutlardan uzilib,
Tarnovlardan choʼzilib,
«Pufakchalar» tizilib!

Yigʼlar qizcha, qattiq chinqirib,
Qoʼlchasida — qilib ishora.
Yoʼlovchilar toʼxtashar, koʼrib,
Yupatsalar — toʼxtasa zora.

Ikki ayol — maxallaning boshida,
«Suxbatlashar» — qoʼli «gʼiybat toshi»da.
Bari gaplar befoyda-yu, bemaʼni,
Shu ikkisi — ishdan qoʼyar xammani.

Nabiram bir kuni, tashladi savol,
-«Nega archa koʼm-koʼk, chinor esa yoʼq?».
Oʼylantirib qoʼydi, bu savol xiyol,
Qoldirib boʼlmaydi, savolni quruq.

-«Dugonajon, xoʼsh otlanding qaerga?»,
-«Uchrashuvga, kutmoqdadir yigitim!».
-«Voy,shoʼrginam, oʼrab gapir qogʼozga,
Sevgilim deb aytsang boʼlmasmi, axir?».

Bir tanishim nogox tashladi savol:
-«Uylanaymi yo oʼylanaymi avval?».
Yonimdagi «dono»lar esa darxol,
Javoblarin boshladilar galma-gal:

-«Doʼstim mening — bitta shaxsiy sirim bor,
Lekin uni — yaxshi saqlamoq darkor».
-«Bizda, yaxshi saqlaydigan siringiz,
Siringizni, unda tezroq beringiz!