«Мехмонлар»… (шеър)
Тонг. Атрофни туман қоплаган, Парда билан тўсиқ хар томон. Оқ булутлар ерга "сакраган", Шу тариқа бўлмоқчи "мехмон".
УНИВЕРСАЛЬНЫЙ РАЗВЛЕКАТЕЛЬНЫЙ & ИНФОРМАЦИОННЫЙ & ЛИТЕРАТУРНЫЙ & НОВОСТНОЙ ПОРТАЛ
Тонг. Атрофни туман қоплаган, Парда билан тўсиқ хар томон. Оқ булутлар ерга "сакраган", Шу тариқа бўлмоқчи "мехмон".
Ғоз билан болалари, Юришар бир қаторда. Хали ёш жўжалари, Улар қолмас хатарди.
-"Ичиб келса дадамни ойим, "Ер ютсин" деб койийди доим!".
-"Нега одам гўштни кўп еса, Бўлиб қолар, у тезроқ кекса?".
-"Ойи, Степа амаким, кеча менга уқтирган, Нахотки мени лайлак, тумшуғида келтирган?".
Қарасангиз, тойнинг бўйнида, Қўнғироқча безаб туради. Шакли ўхшаб, тоғнинг қўйнида, Алвон лола қараб туради.
Боқсам дарахт, ўтлоққа, қирга, Куз аксини кўраман фақат. Кузнинг узган барглари ерга, Тўкилади қаватма-қават.
Яқин юрсанг қозонга, Тўғри келмас мезонга.
Товушларнинг кўп тури, Санасам хеч тугамас.
-"Дадаси, айтингчи, овқатим зўрми? Ўлган хам тирилиб, ичмасми ахир?"
-"Қани, йўл бўшат менга, Хой эшак, айтдим сенга!"
-"Савол бор, товуқ ва тухум хақида, Қай бири энг аввал бўлган аслида?".
Шамол бўлсайдим қани, Оламни кезар эдим. Барча сир - синоатни, Жавобин излар эдим.
Дарс ўтар ўқитувчи, Тингламас фақат Йўлчи. Хаёли учиб юрар, Хар томон кўчиб юрар.
-"Қизиқаман гох унга - бунга, Хамма нарса қизиқдир менга. Гох мухандис бўлгим келади, Иморатлар қургим келади.
Уйим совуқ, ташқаридан хам, Ухлолмаскан совуқда одам.
Кўлнинг суви жуда соф, Қамишга тўла атроф. Кўлда сузар лайлаклар, Кўл ичра - қурбақалар.
Айланар қуш самода, Не экан бундан мақсад? Полапонлар ғамида, Мақсади шулдир фақат
Чойнак ила пиёла, Айрилмас бир-биридан.
Хаво очиқ, кун илиқ, Гулзор ажиб товланар. Кўрганлар хавас қилиб, Унга кўнгли боғланар.