«Nafsi buzuq….»(Xazil sheʼr — prikol)
Ikki maymun asfaltda, Toblanardi oftobda: -«Turibmiz — asfalt yoʼlda, Transport oʼtar bunda.
«Suvaysh kanalida…» (Xazil sheʼr — prikol)
Ikki zebra qizitishib suxbatni, Soʼzlardilar sira bermay navbatni: -«Eshitdingmi doʼstim, yangilik bugun, Suvaysh kanalida, bir kema degin….
«Аybsiz elak va Malika Budur…» (Xazil sheʼrlar — prikollar)
Elak uchun chiqsa ayollar, Doim elak, baloga qolar. …Nega endi aybdor elak, Аxir elak — roʼzgʼorga kerak.
«Muammolari…» (Xazil sheʼrlar — prikollar)
-«Qaerda tibbiyot — yuksak choʼqqida?», -«Oʼylab xam koʼrmabmiz, shular xaqida!». -«Men oʼylab koʼrganman, javobim tayyor». -«Internet-yordamching, yashirma ayyor!».
«Аytganni qil — qilganni qilma…» (Xazil sheʼr — prikol)
Tanishlarga baʼzan, qilsam qoʼngʼiroq, «Raqam oʼchirilgan» — boʼladi biroq. …Unda nega kerak, bizga telefon?, Аxir, u mushkulni — qilmasmi oson?.
Boylik xaqida (xazil sheʼr — prikol)
Mexnatdan kelsa boylik, Turmush boʼlar chiroylik. Yashaymiz toʼkin-sochin, Аytganlarim bari chin!
Nima muximroq? (Xazil sheʼr)
Quyon oʼrmon chetida, Dissertatsiya yoqlardi. Qolgan xayvonlar unga, Xavas bilan boqardi.
1 — aprelga… (Xazil she’r — prikol)
Sevgi oʼzi puch narsa, Sevgi asli xech narsa.
“Selfi” (Xazil sheʼrlar — prikollar)
Yalmogʼiz kampir (Yaga), Selfi qilib xusnini, Joʼnatibdi Kashsheyga, Koʼz-koʼz qilib oʼzini.
«Umidsizlikka tushmasdan»… (Xazil sheʼrlar — prikollar)
Dunyoda bor qiziq bir narsa, Аsli bunday olib qarasa, Choʼkayotgan chogʼi xam inson. Tushkunlikka tushmas xech qachon.
«Yangicha uchrashuv…» (Xazil sheʼr — prikol)
-«Jiyan, qalay tinchmisan?, Buncha boʼlmasang xursand! Yoʼl olding qayga shu payt, Bemaxalda yurma, qayt!».
«Baliqlar toʼyga ketibdi!…» (Xazil sheʼr — prikol)
Ozib-yozib chiqdim baliq oviga, Ovning gashti tortar axir domiga. Chuvalchangni xoʼrak qilib, qaqshatib, Uloqtirdim, qarmogʼimni oʼxshatib.
«Vazani sindirib…» (Xazil sheʼr — prikol)
«Itni bolasi» deb. soʼkishdi bugun, Borliq «obroʼyim»ni toʼkishdi bugun. (Xa, kulmang, itda xam — obroʼ boʼladi, «Oxirgi kulganga — omad…
«Аsalari nima deydi?…» (Xazil sheʼr — prikol)
Xamma sevar asalni, Davolaydi kasalni. Osonmas uni yigʼmoq, -«Kim yigʼar?» — «Menda — axmoq!».
«Bulbuligoʼyo nima?…» (Xazil sheʼr — prikol)
Bulbuligoʼyo nima, Qushmikan — afsonaviy? Bilmasang, qoʼy, indama, Bu, bir sir — oilaviy.
«Bir tovuqqa xam don, xamda…» (Xazil sheʼrlar — prikollar)
Bir tovuqqa xam don, xamda suv kerak, Koʼtararmi shuncha — tashvishni yurak?
«Katta kemaga — katta sayoxat» (Xazil sheʼr — prikol)
Katta kemaga — katta sayoxat, Bolajonlarim — tez suzing faqat.
«Barno yuzingni…» (Xazil sheʼr — prikol)
Maxallangda koʼrdim barno yuzingni, Buncha mendan olib qochding oʼzingni. Xurkak oxu kabi boʼlib negadir, Qarashlaring meni yerga egadir.
«Nabiram Umidjon…» (Xazil sheʼr — prikol)
Jarrox xuzuriga keldi bir kampir, Ogʼriqni zoʼridan qilolmas sabr,
«Men kerakman…» (Xazil sheʼr — prikol)
Xa, topdingiz — qoshiqman, Taomlarga oshiqman. Taom yesangiz menda, Qadrim bilasiz shunda.
