Гўшт еганда… (хазил шеърлар — приколлар)
-"Нега одам гўштни кўп еса, Бўлиб қолар, у тезроқ кекса?".
УНИВЕРСАЛЬНЫЙ РАЗВЛЕКАТЕЛЬНЫЙ & ИНФОРМАЦИОННЫЙ & ЛИТЕРАТУРНЫЙ & НОВОСТНОЙ ПОРТАЛ
-"Нега одам гўштни кўп еса, Бўлиб қолар, у тезроқ кекса?".
-"Ойи, Степа амаким, кеча менга уқтирган, Нахотки мени лайлак, тумшуғида келтирган?".
-"Дадаси, айтингчи, овқатим зўрми? Ўлган хам тирилиб, ичмасми ахир?"
-"Қани, йўл бўшат менга, Хой эшак, айтдим сенга!"
-"Савол бор, товуқ ва тухум хақида, Қай бири энг аввал бўлган аслида?".
Рўзғор буюмларидан - энг зарури қозондир, Шу сабабдан хам қозон, анча шухрат қозонди.
Шолғом экди чол бир кун, Шолғом ўсди кундан-кун. Охири бўлди катта, Ковлаш керак албатта.
Қандай гўзал, бу олам бир қара, Хамма дейди, боламни қоп-қора.
Жуда учқур автоуловман, Тез юрсангиз хавфли оловман.
Мехнатдан келса бойлик, Турмуш бўлар чиройлик. Яшаймиз тўкин-сочин, Айтганларим бари чин!
Қўнғиз деса, боласини «оппоғим», Типратикон деяр экан «юмшоғим». Ўша «оппоқ», «юмшоқ» етиб вояга, Кейин ўксиб, урманг бошни қояга!
Муаммо кўп хаётда, Барига бордир ечим. Бунинг учун албатта, Сабр бўлмоғи мухим.
Қуён ўрмон четида, Диссертация ёқларди. Қолган хайвонлар унга, Хавас билан боқарди.
Севги ўзи пуч нарса, Севги асли хеч нарса.